ارزیابی برهمکنش درون گونه ای درختان شیشم (dalbergia sissoo roxb.) در ذخیره گاه شیشم استان خوزستان

روابط متقابل مثبت و منفی (تسهیل کنندگی و رقابتی) بین گیاهان یکی از موضوعات مهم در بوم شناسی فردی بوده که با استفاده از تحلیل الگوی مکانی آنها در بوم سازگان های گیاهی قابل ارزیابی است. این پژوهش با هدف مطالعه روابط درون گونه ای درختان شیشم (dalbergi asissoo roxb.) در ذخیره گاه شیشم استان خوزستان انجام گرفت. سه قطعه نمونه با ابعاد 150×200 متر انتخاب شده و موقعیت مکانی شیشم ها (239 عدد) در آنها ثبت شد. آماره های اختصاری با ساختار متفاوت (تابع توزیع نزدیکترین همسایه (d(r))، شاخص k2 (k2(r))، تابع همبستگی جفتی (g(r)) و o-ring (o(r))) نیز برای تحلیل الگوی مکانی این درختان به کار رفت. توزیع درختان شیشم در هر سه قطعه نمونه به طور معنی داری (05/0=α) از فرایند پوآسون ناهمگن پیروی می کرد. نتایج d(r) و k2(r) نشان داد که بیشترین فاصله درختان شیشم تا نزدیکترین همسایه شان 12 متر بوده و تراکم تا این فاصله کاهش یافته است. هم چنین نتایج g(r) و o(r) بیانگر تجمع معنی دار (05/0=α) درختان شیشم در فاصله 5/1 تا 4 متر بود. به طور کلی، نتیجه گیری شد که درختان شیشم در ذخیره گاه مورد مطالعه دارای برهمکنش درون گونه ای مثبت بوده و تجمع آنها، اثر تسهیل کنندگی شان بر یکدیگر را نشان داد.